Dekoracje wnętrz z desek, tzw. listewek boazeryjnych lub z płyt okleinowanych są tradycyjnymi sposobami upiększania wnętrz i ścian zewnętrznych. Drewno jednak w najróżniejszej formie, kształcie, barwie, rysunku i kompozycji można stosować na różne dekoracje. Specjalne, nietypowe dekoracyjne ściany z drewna tym są piękniejsze im więcej wysiłku włożymy w ich wykonanie.
Wykonanie specjalnych dekoracyjnych ścian z drewna jest bardziej pracochłonne, wymaga dużo czasu i dobrego materiału.
Dekoracja ścienna z desek różnej grubości i szerokości.
Z desek o dowolnej długości, różnej szerokości i grubości można utworzyć kilka grup i wykonać dekorację ścienną o różnej kompozycji przestrzennej. W ten sposób powstanie „dekoracja ściany plastyczna” z dobrego materiału, ponieważ różne długości desek umożliwiają usunięcie (ukrycie) wszystkich wad. Ze względu na pewne reguły przyklejania desek do ściany należy zgromadzić pewien ich zapas.
Najlepszy typoszereg wymiarowy jest następujący: grubość 10, 20, 30, 40 mm; szerokość 45, 60, 75, 90 mm; długość 300—800 mm.
Gatunek drewna może być dowolny. Najlepiej jednak jeżeli są to gatunki o wyrazistych słojach drewna (jesion, dąb, robinia, wiąz, sosna, modrzew, daglezja).
Obróbka desek na szerokość musi być bardzo dokładna. Poszczególne deski mieszczące się w tych samych klasach szerokości muszą być identyczne. Odchylenia w grubości nie są tak istotne. Długość może być dowolna w przedziale 300—800 mm. Ważne jest jeszcze utrzymanie kątów prostych płaszczyzny czołowej (prostokąt). Po ostruganiu pięciu stron (czołowej i 4-ech bocznych) deski szlifuje się. Dwie płaszczyzny boczne, prostopadłe do włókien, należy przeszlifować bardzo dokładnie ponieważ rzaz jakąkolwiek piłą pozostaje zawsze chropowaty. Do tego celu najlepsza jest szlifierka tarczowa do drewna. Krawędzie widoczne, tj. osiem w każdej desce, delikatnie zaokrągla się papierem ściernym.
Wykończenie powierzchni można przeprowadzić na połysk lub mat lakierem, metodą natrysku 5-ciu płaszczyzn. Opis natrysku podano w artykule — Wykończanie powierzchni desek z drewna.
Deski przykleja się do dokładnie wyrównanego rusztu. Ponieważ desek nie przybija się gwoździami, grubość listew rusztowych może wynosić 15 mm. W miejsce gęstej siatki listew rusztu montażowego można użyć płytę wiórową grubości 14 lub 17 mm. Klej nanosi się etapami, na całą powierzchnię rusztu, aby nie dochodziło do spływania. Wszystkie deski przedtem należy posortować według grubości i szerokości. W przypadku 4 klas grubości i 4 klas szerokości otrzymamy ogółem kombinację 16 grup. Do przyklejania najlepiej nadają się kleje poliwinyloacetatowe, np. wikol lub niekonfekcjonowany winacet DC. Klej wikol nanosi się szpachlą na ruszt. Szerokość pasa kleju powinna być równa szerokości przyklejanej deski. Po odczekaniu 2—4 min przykłada się deskę i dociska. W przypadku zastosowania kleju winacet DC należy posmarować obie klejone powierzchnie i fryz chwilę dociskać ręką. Po około 15—20 min, jeżeli deski mają kąt prosty a ściana trzyma pion, połączenie jest dostatecznie wytrzymałe i można kleić następną sztukę.
Rysunek. Rozstaw rusztu i wzór wykładania desek o różnej grubości i szerokości: 1 — deski, 2 — listwa rusztowa.
Przyklejając deski należy kierować się następującymi zasadami:
— nie mogą się stykać ze sobą deski o jednakowej grubości,
— nie mogą znajdować się na tym samym poziomie złącza czołowe,
— dwie sąsiadujące ze sobą kolumny desek nie mogą mieć tej samej szerokości.
Do bardzo ważnych czynności montażowych należy wyrównanie pierwszej kolumny desek w pionie i poziomie. Jeżeli wykładzina nie pokrywa całej wysokości lub szerokości ściany, brzeg musi być odpowiednio zakończony, aby nie było widać listew rusztu. W tym celu ostatni rząd lub kolumnę można wyłożyć deskami z półwpustem (rysunek).
Rysunek. Wykończanie ostatniego rzędu deskami z wrębem: 1 — skrajna deska z wrębem, 2 — listwa rusztowa na końcu cieńsza.